Obchody rozpoczęły się uroczystą mszą godzinie 13.00. Mszę koncelebrował Biskup Adam Rosiek w asyście kapłanów. Ksiądz Biskup wygłosił homilię:
„Wielbi Dusza moja Pana , i raduje się duch mój w Bogu Zbawicielu moim”
Siostry i Bracia
Po wysłuchaniu tego pięknego fragmentu z Ewangelii , hymnu Magnificat nie pozostaje nam nic więcej jak tylko duchem wyśpiewywać hymny pochwalne na cześć naszego Zbawiciela i Jego Matki bo oto na naszych oczach dokonuje się niezwykły cud. Bo czymże innym jest nasza dzisiejsza obecność w Domu Matki. Obecność wymadlana, wypraszana przez długie tygodnie.
Stajemy w miejscu świętym na terenie, w kaplicy Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej w niezwykłej chwili. Za kilka dni symbolicznie poprzez zamknięcie drzwi świętych zostanie zakończony święty rok miłosierdzia, który również i my przezywaliśmy w największym skupieniu ducha i w pokorze wypraszając łaski odpuszczenia nam grzechów. Przyjechaliśmy , pokonując setki kilometrów tutaj do Licheńskiej Pani z Polski, z Niemiec
jesteśmy połączeni duchowo z naszymi rodakami , którzy mieszkają i pracują w Wielkiej Brytanii, w Italii. Przyjechaliśmy by się spotkać jako reprezentacja naszej Wspólnoty ale nade wszystko przyjechaliśmy do naszej Matki , którą każdy z nas ukochał. Mam świadomość , że wielu z Was nie mogąc być fizycznie tu i teraz, łączy się z nami poprzez kanał telewizyjny , łączy się duchem . Mam świadomość i gorąco współczuję tym, którzy zwykle jako pierwsi bywają na naszych wspólnotowych modlitwach a dzisiaj z powodu choroby swojej czy najbliższych nie byli w stanie stanąć tutaj fizycznie ale wiem ,że jesteście z nami duchem. Myślę tutaj o księdzu Andrzeju z Warszawy , który cierpi z powodu
choroby. Myślę o księdzu Kazimierzu który zmaga się z wielkim krzyżem choroby Wiktorii. Księże Andrzeju otaczamy Cię naszym ciepłem duchowym, naszym wsparciem modlitewnym i wiemy ,że Matka sprawi dzisiaj że Twoje zdrowie powróci do normy, że jeszcze przez wiele lat będziesz służył w Kościele Jej Synowi . Księże Kazimierzu modlimy się przed tronem Matki o zdrowie dla Wiktorii, wypraszamy cudu uzdrowienia. Siostry i Bracia. Przyjechaliśmy by wspólnie razem, jako reprezentacja Katolickiego Kościoła Narodowego w tak uroczysty sposób powiedzieć Matko, My Cię kochamy. Matko my wierzymy we wszystko co Kościół podaje do wierzenia w magisterium do wierzenia. Matko modlimy się za tych , którzy nie wierzą , którzy wątpią. Dziękując za ten niezwykły dar, możność wspólnej modlitwy w licheńskim Sanktuarium pragniemy dzisiaj przed Tobą święta Matko wypowiedzieć to co czują nasze serca. Pragniemy tak jak Ty wyśpiewać hymn uwielbienia Boga za wszystko czym nas obdarował. Pragniemy śpiewać nasz osobisty Magnificat oddając Twojemu Synowi nasze życie, nasze rodziny oraz Ojczyznę ukochaną , której święto już tutaj wczoraj wspólnie przeżywaliśmy. Przychodzimy do Ciebie jak dzieci powracające do Matczynego , rodzicielskiego domu. Przychodzimy bez kompleksów w które być może niektórzy chcieliby nas wpychać. Przyjeżdżamy jako dzieci tego samego Boga i tej samej Matki,. Tak bardzo kochający Chrystusa , jego świętą Ewangelię , kochający prawdę i prawość .
W tym symbolicznym czasie , kiedy dzwony w świątyniach na całym świecie już niebawem obwieszczą zamknięcie drzwi roku świętego pragniemy w pokorze serc ukorzyć się przed Bogiem. W tym roku jubileuszu chrztu naszego polskiego narodu chcemy wobec Boga w Trójcy Jedynego odnowić nasze przyrzeczenia chrztu świętego, odnowić jako cala Wspólnota Kościoła, jako reprezentacja wszystkich wspólnot Parafii w Europie. To Ty Maryjo wypraszasz łaskę u Twego Syna , której działanie tak jasno i wyraźnie odczuwamy każdego dnia w naszym osobistym życiu, życiu naszych Rodzin, rodzin Parafialnych i braterskiego Prezbiterium , które choć dzisiaj niekompletne to jednak trwa w pełnej jedności ze swoim biskupem dla Twojego Syna, dla Ciebie Maryjo. To dzięki Tobie Bóg powierza nam nowe zadania , które być może patrząc z ludzkiego punktu widzenia wykraczają nieco poza granice naszych możliwości organizacyjnych materialnych. Myślę tutaj o ruchu Chrześcijańskiego Międzymorza, przepięknej inicjatywy, której po długiej modlitwie i przemyśleniach pobłogosławiłem w kwietniu tego
jubileuszowego roku. Jakże ważnym jest byśmy w czasie kiedy Europa zaczyna tonąć w morzu ateizacji, laicyzacji oraz jest coraz bardziej zagrożona przez szerzący się islam , by te Europę ratować poprzez powrót do fundamentów na których została postawiona. Do chrześcijaństwa , którego korzenie rozrosły się pomiędzy symbolicznymi morzami południa i północy, wschodu i zachodu. Niech więc w Chrześcijańskim Międzymorzu wzrasta to co najważniejsze i najpiękniejsze, troska o Ewangelię o jej głoszenie, o prawo do wolnego głoszenia Słowa Bożego w Europie w której w coraz większym stopniu spotyka się przepisy zabraniające publicznego głoszenia Słowa Bożego, używania stroju duchownego w miejscach publicznych. Musimy miłością, dobrym działaniem zwalczać szerzące się zło. Matko , z największą pokorą ale i nieskrywaną radością dziękujemy Ci ,że to w naszej Ojczyźnie , ojczyźnie która wydala przez tysiąc pięćdziesięciolecie tylu świętych zrodziła się ta inicjatywa, której pobłogosławił Twój Syn i
Ty poprzez posługę biskupią naszej wspólnoty Kościoła.
Siostry i Bracia. Każdy z nas przyjechał tutaj z własnymi intencjami. Każdy chce Matce powiedzieć coś tak od serca we własnym imieniu ale również w imieniu swoich rodzin. Matko pragniemy , kiedy za chwilę nadejdzie czas pożegnania z Twoim Domem Matczynym byś wyprawiła nas na dalszą naszą życiową podróż w to wszystko czego będziemy potrzebowali by bezpiecznie zdążać do Domu Ojca w Królestwie Niebieskim. Dlatego błagamy Matko miłościwa, Matko cierpiąca, Cierpiąca Królowo Naszego Narodu. Miej w swej opiece pasterzy Kościoła. Nie pozwól by sprzeniewierzyli się misji Twojego Syna, by zatracili święty znak krzyża , by dla niezrozumiałych dla nas powodów ukrywali znaki swej misji krzyże które noszą na swojej piersi, na sutannach by nimi nie drażnić wyznawców innych religii. Matko bron biskupów i Kaplanów by nigdy nie utracili wiary. Miej w swej opiece Piotra naszych czasów papieża Franciszka, który jest przedmiotem tak wielkiego zmasowanego ataku. Pamiętaj Matko o każdym z nas. Bo dla każdego z nas ta nasza osobista prośba i sprawa jest najważniejszą w naszym życiu. Maryjo, wszystko co czynimy przywracając do służby kapłańskiej Kaplanów, często pokaleczonych i ubiczowanych, przygarniając i tuląc w imieniu Twojego Syna i Twoim tych którym zgasło światło nadziei na ich życiowej drodze, pomagając biednym porzuconym i zapomnianym, chodząc peryferiami Kościoła i zbierając to co zaginęło, to wszystko co czynimy , ma tylko jeden cel. Ten cel zawierza się w pięknym zawołaniu : ad maiorem Dei gloriam. Na większą chwalę
Boga. To jest najwyższy i jedyny cel . Niema innego. Nie złote świątynie, nie chwała i sława, nie majętności ale Twoja chwała niech w rodzącym się i realizującym się dobru będzie uwielbiona.
Musimy o tym pamiętać zawsze, każdego dnia by to wszystko co czynimy w naszym życiu było zawsze nakierowane na Boga. Będziemy się w ten sposób uświęcać, będziemy uświęcać nasze życie , naszą pracę , nasze rodziny. I niech to przesłanie stanie się mottem naszego przebywania i medytacji z Matką . Uświęcenie nas samych, naszych rodzin , naszej
ojczyzny poprzez piękną realizację Ewangelii.
W czasie mszy J.E. Biskup Rosiek wręczył Jego Najjaśniejsza Wysokość, Z Woli Bożej Suwerenowi i Władcy Monarchii Chrześcijańskie Międzymorze Marcinowi Gustawowi Dekret w którym Kościół wyraża jednostronnie uznanie praw międzynarodowych Chrześcijańskiego Międzymorza.
Po mszy nastąpiły nadania Tytułów Honorowych:
Tytuł: VICECOMES Z RAWICZ, PL
Imię Nazwisko: Jacek Drożdż
Tytuł: COMES SZCZECIN-CENTRUM, PL
Imię Nazwisko: Paweł Czarnecki
Tytuł: VICECOMES Z SŁUPSK NADRZECZE, PL
Imię Nazwisko: Tadeusz Tuszyński
Tytuł: BARO KĘPICE, PL
Imię Nazwisko: Tadeusz Tuszyński
Tytuł: VICECOMES z SZPROTAWA, PL
Imię Nazwisko: Franciszek Sitko
Wręczone zostały Nobilitujący Medal Księcia Juliusza Nowina Sokolnickiego, wraz z nadanie Tytułów Honorowych:
Tytuł: 1st HONORIS ET NOBILITATE TYSZKIEWICZÓW
Klasa: GRAND COMMANDER & AMBASADOR AT LARGE
Imię Nazwisko: Walenty Tyszkiewicz
Tytuł: 1st HONORIS ET NOBILITATE WOJCIECHOWSKICH
Klasa: GRAND COMMANDER & AMBASADOR AT LARGE
Imię Nazwisko: Marcin Wojciechowski
Tytuł: 1st HONORIS ET NOBILITATE SITKÓW
Klasa: GRAND COMMANDER & AMBASADOR AT LARGE
Imię Nazwisko: Artur Jan Sitko
Tytuł: 1st HONORIS ET NOBILITATE EDELWAJNÓW
Klasa: GRAND COMMANDER & AMBASADOR AT LARGE
Imię Nazwisko: Robert Edelwajn
Tytuł: 1st HONORIS ET NOBILITATE ODYNIEC-DOBROWOLSKICH
Klasa: GRAND COMMANDER & AMBASADOR AT LARGE
Imię Nazwisko: Michał Odyniec-Dobrowolski
Tytuł: 1st HONORIS ET NOBILITATE WÓJTOWICZÓW
Klasa: GRAND COMMANDER & AMBASADOR AT LARGE
Imię Nazwisko: Norbert Wójtowicz
Tytuł: 1st HONORIS ET NOBILITATE PIOTROWSKICH
Klasa: OFFICER
Imię Nazwisko: Jan Piotrowski
Tytuł: 1st HONORIS ET NOBILITATE GRYBOSIÓW
Klasa: OFFICER
Imię Nazwisko: Piotr Gryboś
Tytuł: 1st HONORIS ET NOBILITATE JÓZWIAKÓW
Klasa: OFFICER
Imię Nazwisko: Mateusz Józwiak
Po uroczystej mszy zgromadzeni spotkali się na wspólnym obiedzie.